Olymposlu Büyükler: Zeus (Lat.Jupiter)

-
Zeus Tasviri

Tanrıların tanrısı, tanrıların ve insanların babasıdır Zeus. Kronos'la Rheia'nın altıncı çocuğudur. Ne var ki Kronos, babası Uranos'un başına gelenlerin kendi başına da geleceğini bilir ve çocuklarından birinin kendisini devirip yerine geçmesini önlemek için, Rheia'nın doğurduğu her çocuğu yutar. Yaslara bürünür Rheia. Zeus'u gizli doğurabilmek için yalvarır Gaia ve Uranos'a. 


Toprak ana Gaia ve Yıldızlı gök Uranos, kızları Rheia'yı, Zeus'u doguracağı gün Girit adasında Lyktos'a gönderirler. Rheia bu adada doğurduğu Zeus'u ulaşılması olanaksız olan bir mağaraya saklar. Kimi savaş erleri, oklarını kalkanlarına vurarak çıkardıkları gürültüyle, küçük tanrının ağlamalarının duyulmamasını sağlarlar. Amaltheia adında bir keçi de Zeus'u besler. Başka bir söylenceye göre ise Amaltheia, Zeus'a dadılık eden bir perinin (nympha) adıdır. Çocuk Zeus'u İda Dağlarında bir mağaraya götürmüş ve bir keçinin sütüyle beslemiş. 

Rheia, Zeus'u doğurup sakladıktan sonra, koca bir taşı bezlere sarıp Kronos'a yutturur. Zeus'un Kronos'a açtığı egemenlik savaşının öyküsü için bkz: Evrenin ve Tanrıların Yaratılışı

Zeus'un birçok sıfatı vardır: "Bulutları Devşiren","göklerde gürleyen", "şimşek savuran", "uzaktan duyulan gök gürültüsü", "yağmur yağdıran","rüzgar estiren","göğe gökkuşağını asan"dır.

Zeus evrenin egemenliğini eline geçirdikten sonra Olympos'a taht kurar, demirci Hephaistos'un yaptığı krallık asasını taşır. 

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Pandora'nın Hikayesi

-
Resim
İnsanoğlunun dünyadaki ilk günlerinde, her şeyin güzel ve yeni olduğu zamanlarda hiçbir yerde ne hastalık, ne acı, ne de keder vardı. Zeus henüz kutsal ateşin çalınmasına duyduğu öfkeyi unutmamıştı; üstelik insanoğlunun kendi ateşlerini yakıp yalnızca Olimpos'un koridorlarına ait olan alevin keyfini sürmesi de Zeus'u kızdırıyordu. Prometheus'un çektiği acı bu öfkeyi dindirmeye yetmemişti. Çalınan ateşi alanlar cezalandırılmadıkça Zeus tatmin olmayacaktı. Bu yüzden tanrıları konseye çağırdı ve bu arzusundan onlara söz etti. Tanrıların hiçbiri insan ırkının felakete uğramasını istemese de, Zeus'un isteğine karşı çıkmaya cesaret edemedi. Böylece kendilerine sunulan planı uygulamaya razı oldular ve çok geçmeden insanoğlunun yaratıldığı aynı kilden kadın adını verdikleri canlıyı var ettiler. Kadına tanrıların her biri narinlik, zarafet, inanılmaz güzellik gibi hediyeler bahşetti; fakat Zeus bunlara bir başkasını yani kıskançlığı ekledi ve kadına "tüm tanrıların hediyes...
Devamı

Olymposlu Büyükler: Athena (Lat.Minerva)

-
Resim
Athena'nın doğuşu Metis, Zeus'un ilk karısıdır. Çakır gözlü bu tanrıçayı Zeus, Athena'yı doğuracağı sırada yutmuştur; çünkü Gaia ile Uranos, Metis'ten doğacak erkek çocuğun babasını tahttan indireceğini bildirmişlerdir. Zeus bir gün yanına Hephaistos'u çağırır ve geçmek bilmeyen baş ağrısına bir çözüm olarak, Hephaistos'un baltasıyla başına vurmasını emreder. Hephaistos vurduğu anda kuvvetli ışıklar ara sından altın gibi parlayan zırhlara bürünmüş Athena doğar.   Zeus'un çocukları arasında en çok Athena'yı sevdiği söylenir. Bu nedenle, kalkanını ve yakıcı şimşeğini yalnız onun taşımasına izin verirmiş.  Athena, doğru, haklı savaşın tanrıçasıdır. Onun için kullanılan Pallas sıfatının kökeni pek açık değildir. Yunanca "pallo" kargı sallamak,atmak kökünden gelebileceği gibi, bakire anlamına gelen bir kökle de ilişkili olabilir. Bir gün tanrılar yeryüzündeki kentleri aralarında paylaşmak isterler. Ama Athena ile Poseidon arasında anlaşmazl...
Devamı

Aphrodite Efsaneleri: Hephaistos, Ares ve Aphrodite

-
Resim
Aphrodite betimlemesi 🔺 Hera'nın yeryüzünü diğer tüm tanrıçalardan daha çok gözetlediğine şaşmamak gerek, çünkü biliyordu ki ölümlü kızların sahip olduğu güzellik yüce Zeus'u kolayca baştan çıkarak altın tahtından ayrılmasına neden olabilirdi. Dolayısıyla bir gün Olimpos'u çevreleyen beyaz bulutların arasından bakıp dalgalı denizlerin kucağında ancak rüyalarda mümkün olan güzellikte bir varlık gördüğünde sinirlenmekte haklıydı.  🔺 Hera'nın kıskanç bakışlarının hedefindeki kız o kadar güzeldi ki, sıradan insanlar gibi etten kemikten yaratılmış olması mümkün değildi. Hera, gördüğü şeyin kanlı canlı bir varlık olamayacağına öyle inandırmıştı ki kendini, bu yaratık gökkuşağının renklerinin ve denizin ak dumanının kendine oynadığı bir oyun olmalıydı. Okyanusun bağrında şefkatle uyuttuğu bu güzel varlığı batı yeli Zephyrus ağır ağır sahile taşıdı. Gün ışığı al yanaklarına düşüyor, dalgaların üzerinde salınan uzun saçları ise örülmüş altın gibi parıldıyordu. Tepesinde...
Devamı